
წლევანდელ პლეი ოფებს რამდენიმე საინტერესო ტენდენცია ჰქონდა...
წლევანდელ პლეი ოფებს რამდენიმე საინტერესო ტენდენცია ჰქონდა...
ეს ნაპოლი და უპირველეს ყოვლისა ხვიჩა კვარაცხელია უკვე ლეგენდის, მითოსის ნაწილია. 'დიეგომ იმ ქვეყნიდან გამოუშვა ხვიჩა, ახალგაზრდა ჯადოქარი, იმისთვის, რომ მისი საქმე გაეგრძელებინა და ნაპოლისთვის თავისი ჯადოსნური სტილით ახალი გამარჯვება მოეტანა' - თქვენ ამ ფრაზაზე შეიძლება ახლა გეღიმებათ, თუმცა ნეაპოლურ...
აქამდე, ხვიჩა უფრო ამ გუნდის მოულოდნელი დამატება, იქს-ფაქტორი იყო. სისტემა მის გარშემო არ იყო შექმნილი. ბოლო ორ თამაშში ვნახეთ, რომ იმ დაღლის და მინი-კრიზისის ფონზე ნაპოლის სისტემა ხვიჩას მოერგო, თუ პირიქით, მან თვითონ მოარგო თავის თავს...
პრობლემურია ისიც, რომ ლეიკერსი პლეიოფს მეშვიდე პოზიციიდან იწყებს და პირველივე წრეში მემფისს ხვდება. მემფისს აქვს ახალგაზრდული, ველური ჯანი, დინამიკა და ათლეტიზმი, ასევე ძალიან კარგია დაცვაში...
გამოვიდა ისე, რომ საქართველოს ნაკრების განაპირა მოთამაშეების (აზაროვი, კაკაბაძე) პოზიცია თამაშის ხასიათს განსაზღვრავდა....
ძალიან კარგად მახსოვს ის აზრი, ხვიჩა კვარაცხელიას თამაშის პირველად ნახვის შემდეგ რომ მომივიდა თავში...
ბევრი პრობლემის მიუხედავად, საქართველო მსოფლიო ჩემპიონატზე გავიდა...
თუკი ჯორდანი იყო თრილერი დაუმარცხებელი გმირით, თუკი კობი ყოფილა დრამა ტრაგიკული ფინალით, ლებრონი სერიალია, რომელსაც მთელი ცხოვრება ვუყურებთ...
ნაპოლისთვის იუვესთან გამარჯვება ფსიქოლოგიურად მნიშვნელოვანია იუვენტუსის დაბრუნება არ შედგა ნაპოლის შეუძლია, ფსიქოლოგიური წნეხის გარეშე ითამაშოს ნაპოლის ჩემპიონობაზე ყველაზე მეტს საქართველოში ლაპარაკობენ, ყველაზე ცოტას - ნეაპოლში. საქმე ის არის, რომ ნეაპოლი ცრურწმენების დედაქალაქია, სულ მცირე, ევროპული მასშტაბით მაინც. ცრურწმენა კი იმას...
2022 წელს თავისი ფერი რომ ჰქონდეს, ის თეთრ-ცისფერი იქნებოდა....
თანამედროვე ნაკრებები კლუბის პრინციპით ცდილობენ ორგანიზებას...
‘ღმერთის ხომ გჯერა, მეტი რა ქნას, წყალზე ხომ არ გაივლის’ - ასე მითხრა ლეოს მესამე გოლის შემდეგ...
პორტუგალიას ჰქონდა ვალდებულება, რომ თუნდაც სკამიდან 30 წუთით მოთამაშე რონალდოს გარშემო საჩემპიონო ამბიციის გუნდი შეეკრა....
ფეხბურთი ხან თამაშია და ბურთის დევნა, ხან კი ცხოვრება მოედანზე - გუშინ ცხოვრება იყო, მთელი მისი მოულოდნელობებით, სიგიჟეებით, გმირობებით, შეცდომებით, სასოწარკვეთილებებით და სიხარულებით....
მთავარი აქ მენტალური საკითხია. ეს ხორვატია უკვე აღარ არის ცალკეულ პერსონალიებზე და თუნდაც თაობებზე მიბმული. დიდი გუნდის, გრანდის ხასიათი, სიმშვიდე, გამოცდილება და ფსიქოლოგია აქვს.
დიდიე დეშამმა მოკლე დროში ბევრი სწორი ცვლილება განახორციელა...
კავანი და სუარესი, ‘ელ მატადორი’ და ‘ელ პისტოლერო’ - მათი მეტსახელები ძალიან ბევრს ამბობს, ვინ არიან, რა ხალხია და მეტოქის კართან რისი გაკეთება შეუძლიათ.
ბელგიისგან ვნახეთ ბურთის უსიცოცხლო გორება, გულგრილი და ინდიფერენტული დამოკიდებულება თამაშის მიმართ და განცდა იმისა, რომ მუნდიალი საერთოდ არ არის სამკვდრო-სასიცოცხლო გამოწვევა...
ანდრეა ანიელის და იუვენტუსის დეკადენსი იმ დროს იწყება, როცა დიდების მწვერვალზე იყვნენ. კრიშტიანო რონალდოს ტრანსფერით ანიელიმ გარისკა...
"ალბისელესტე" პოზიტიური დინამიკა აქვს: თამაშიდან თამაშზე უმატებს, რაც ამ ტიპის ტურნირზე ძალიან მნიშვნელოვანი თვისებაა. სკალონი ბევრს ეძებს და ჩანს, რომ პრობლემების ნაწილი გადაჭრა...