საკმარისი იყო, გენახა, როგორ ასრულებს იტალიის ჰიმნს, ომში მიმავალი ჯარისკაცივით, რომ მაშინვე მიხვდები, ეს გუნდი მისთვის რამდენს ნიშნავს...
ნოვაკ ჯოკოვიჩმა აშშ-ის ღია პირველობის ფინალში მორიგი ტრიუმფალური მატჩი ჩაატარა...
ყოველთვის მაინტერესებდა რა შეცვალეს ფრანგებმა თავის უზარმაზარ გადაბერებულ სისტემაში, რა იყო ის პატარა, მაგრამ ახალი და მთავარი დეტალი რამაც ასე მალე ამოაფრქვია ამ ბრწყინვალე სარაგბო ქვეყნის საგანძური...
ფეხბურთის სიყვარულს ხანდახან უცნაური შედეგები მოაქვს...
მალდინი მილანის ფასეულობებსაც განასახიერებდა და კლუბის გრანდის ამბიციებსაც. მისი წასვლა იმას ნიშნავდა, რომ ატალანტას და ლაიპციგის მოდელმა გაიმარჯვა...
შეიძლება პეპი გძულდეთ, მაგრამ თუ ამ ფეხბურთის სამყაროში ტრიალებთ, გინდათ თუ არ გინდათ, მისი სამყაროს წევრი ხართ. ფეხბურთი მისი პრინციპების, ხედვების და სისტემის გარეშე დღეს დაახლოებით ისეა, როგორც შავ-თეთრი ტელევიზორი, ან ფარნიანი ნოკია...
ყველასთვის, მაყურებლისთვის, ტელევიზიისთვის, გულშემატკუვრისთვის უინტერესო ამბავი იყო. დრაფტის ბოლოს ვიღაცა მოუქნელი გიგანტი მოდის სერბეთის ღრმა პროვინციიდან NBA-ს ყველაზე უინტერესო გუნდში, სადღაც მთებში...
ეს პერფორმანსი, ეს ძალიან დრამატული და ეპიკური ისტორია სახალხო წარმოდგენაში მხოლოდ მესის კუთვნილებაა. ეს იყო ჯორდანის წარმოდგენა პიპენის გარეშე, ეს იყო ბეტმენის ბრძოლა რობინის გარეშე. ყველაზე ახლოს ამასთან ისევ დიეგოს 1986 წლის ისტორიაა - ისტორია, რომელიც დიეგოს პირად, მარტო ჩემპიონობად...
ამ ზეწოლამ, მოთხოვნის, პასუხისმგებლობის კულტურამ ლებრონი სხვა, კიდევ უფრო სრულყოფილ მოთამაშედ აქცია. მენტალურად და ფსიქოლოგიურად მაინც. იდეაში მაიამიში ის სწორედ ამისთვის მივიდა.
ფეხბურთის გულშემატკივრებს ბევრი რამ გვაერთიანებს, მათ შორის არის ესეც...
კრის პოლი და ჯეისონ კიდი ირვინგისგან ვერ გამოვა...
ერთადერთ ლოგიკურ ახსნას სალიჰამიჯიჩის და კანის ფიგურებამდე და მენეჯმენტთან უთანხმოებამდე მივყავართ...
იმხელა გზა აქვს გავლილი - იმდენი შრომით, ისეთი ტანჯვით, არ დაიღლება, ცხოვრებამ ვერ დაღალა და მოწინააღმდეგემ, როგორ უნდა დაღალოს!?
ძალიან კარგად მახსოვს ის აზრი, ხვიჩა კვარაცხელიას თამაშის პირველად ნახვის შემდეგ რომ მომივიდა თავში...
ზემოთ ევროპული ფასეულობები ვახსენე. ამასთან ერთად ისიც უნდა ითქვას, რომ შოთამ ევროპაში ძალიან ქართული, ჩვენებური ქუჩის ფეხბურთის აურა და სილაღეც ჩაიტანა...
თუკი ჯორდანი იყო თრილერი დაუმარცხებელი გმირით, თუკი კობი ყოფილა დრამა ტრაგიკული ფინალით, ლებრონი სერიალია, რომელსაც მთელი ცხოვრება ვუყურებთ...
არგენტინის ნაკრებს 1994 წლიდან ვგულშემატკივრობ…
თუ გაიხსენებ, ეს ბოლო სამი წელი როგორ უჩვეულო ყოფაში გავატარეთ, იმის გაგრძელებაა ესეც...
ზიზუს თამაში მეცნიერება იყო. მისი ამოუცნობი ხასიათი, იდუმალება და ზებუნებრივი ძალები იმ რიტუალების ერთობლიობას ქმნიდა, რომელიც მაგიურ ძალმოსილებას იძენდა...
ჩოგბურთი თავისი არსით ელეგანტურობას, დახვეწილობას, ინტელექტსა და სილამაზეს აერთიანებს. ეს ყველა კომპონენტი კი ფედერერშია თავმოყრილი...